Problemy językowe, jakie napotykają uczący się na kursach obcokrajowcy, występują w mowie i piśmie. W języku mówionym spotyka się znaczne zniekształcenia w poprawności i płynności językowej. W zakresie poprawności językowej występują charakterystyczne zniekształcenia w zakresie leksyki, morfologii, fonetyki i gramatyki. Z kolei brak płynności językowej wyraża się brakiem spójności wypowiedzi, licznymi powtórzeniami, przerwami i wahaniami w formułowaniu komunikatu. Język pisany seminarzystów obcokrajowców wyróżniają błędy w składni, morfologii, ortografii, interpunkcji itp. Do najbardziej problematycznych obszarów języka polskiego w odbiorze uczestników form językowych zalicza się: przyimki, zaimki, przypadki, szyk zdania, czas gramatyczny, aspekt wypowiedzi, końcówki fleksyjne czasowników i rzeczowników, odmianę przymiotnika, liczbę mnogą rzeczownika, kolokacje, przedrostki i przyrostki. Z kolei najmniej problematyczne w zakresie poprawności językowej są kwantyfikatory, okresy warunkowe, strona bierna, miejsce podmiotu w zdaniu oraz orzeczenie w zdaniu. Jeśli chodzi o płynność językową, uczący się języka polskiego obcokrajowcy mają trudności w następujących składnikach wypowiedzi: powtórzenia, wypełniacze, pauzy niewypełnione, źle użyte zwroty językowe oraz wtrącenia.
