Metoda Counselling Language Learning( CLL ) znana również jako Community Language Learning, powstała w USA w latach 70tych ubiegłego stulecia. Metoda ta wywodzi się z doświadczeń działań terapeutycznych, gdzie interakcje językowe, posługiwanie się językiem ma miejsce w grupach, między członkami grupy, a uczący się naprawdę czują potrzebę porozumiewania się między sobą. W grupie odzywają się więc tylko ci, którzy posiadają na to ochotę. Nauczyciel jest obserwatorem, stoi zewnątrz i objaśnia z języka rodzimego na obcy, następnie nagrywa wersję obcojęzyczną na taśmę i uczący się ją powtarzają.
Aczkolwiek proces ten ma możliwość wydawać się śmieszny i niewiele efektywny, metoda CLL ma własne uznanie w dzisiejszej glottodydaktyce. Uczymy przecież w grupach, kreujemy grupowe zadania, uczący się pracują w grupach i osiągają cele językowe w tychże grupach. Nauczyciel dzisiaj, tak jak w metodzie CLL, to doradca, wspierający uczącego się w procesie uczenia się, stwarzający odpowiednie okoliczności umożliwiające skuteczne nauczanie. Odpowiedzialność w tym procesie spoczywa na uczącym się głównie, tak zatem rośnie jego autonomia i motywacja. Potrzeby uczącego się są najważniejsze. Relacja nauczyciel-uczeń opiera się na empatii i partnerstwie.