W literaturze przedmiotu podkreśla się, że uczniowie, którzy potrafią elastycznie dostosować swój styl uczenia się do wymogów określonej sytuacji dydaktycznej, mają większe szanse na sukces w nauce języka obcego. Wyróżnia się wiele indywidualnych stylów uczenia się. Różnice w ich przebiegu są uwarunkowane genetycznie i środowiskowo. Wielość i różnorodność stylów uczenia się stanowi czasami barię w optymalnych ich wykorzystaniu na lekcjach języka. Niektórzy nauczyciele języków obcych nie są odpowiednio przygotowani w zakresie rozpoznawania stylów uczenia się, dlatego zajęcia szkolne nie zawsze w pełni spełniają przypisane im funkcje. Wielu nauczycieli ma też wątpliwości, czy praktyczne wykorzystanie indywidualnego stylu uczenia się na zajęciach języka obcego jest w ogóle możliwe. Podejście tego typu wynika z faktu, że istnieje wiele współwystępujących stylów uczenia się, które wzajemnie się zazębiają.
