Pomimo teorii, że dzieło sztuki musi być analizowano jako odrębność, nie jest to do końca możliwe w szkole. Wynika to z tego, że to dzieło po prostu nie będzie zrozumiano, a z tego wynika, że będzie nieciekawe dla uczniów. Dlatego uczniowie powinni posiadać podstawową wiedzę na zagadnienie autora, rodzajów i gatunków literackich, kontekst historyczny, a w nauczaniu literatury obcej także bardzo ważny jest kontekst kulturalny.
Na przykład bez kontekstu historycznego i kulturowego uczniowie klas mołdawskich przenigdy nie rozszyfrują nie jedynie taki niełatwy utwór jak „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, niemniej jednak i będą całkowicie niezrozumiane dla nich np „Dziady” Adama Mickiewicza i ogólnie nieomalże cała literatura epoki Romantyzmu.
Jak i każdy przedmiot szkolny nauczanie literatury musi wiązać się z aspektem wychowawczym. Za podstawowy cel literatury uważa się harmoniczny wszechstronny rozwój osobowości. Innymi słowy literatura ma za zadanie:
-kształcenia, a w wyniku i użycie poprawnego języka mówionego i pisanego.
– poszerzenie edukacji kulturowej, rozumianej szeroko (historii, tradycji, folkloru, obyczajów, cechy mentalności narodu).
Literackie dzieła
