Ekonomia jako pojęcie pojawiło się w starożytnej Grecji i dotyczyło całokształtu zarządzania finansami domowymi. Obecnie można to odnieść do mikroekonomii, która dodatkowo obejmuje przedsiębiorstwa. Natomiast makroekonomia dotyczy całej gospodarki w ujęciu narodowym lub światowym. Zbierając dane poszczególnych państw, prognozuje się możliwości rozwoju lub stagnacji w danym rejonie lub kraju. Najważniejsze dane dotyczą: PKB, wzrostu lub spadku produkcji w poszczególnych sektorach, inflacji oraz stóp procentowych. Dane publikowane wpływają na wartość waluty narodowej w stosunku do innych walut, co się przekłada na koszty eksportu i importu w handlu międzynarodowym.
Podawane dane, określające stan gospodarki przekładają się bezpośrednio na działania przedsiębiorstw, zarówno tych strategicznych, jak i małych rodzinnych. Wpływają one szczególnie na decyzje dotyczące zatrudnienia, ewentualnego jego wzrostu lub redukcji. W okresach stagnacji, w obawie o zmniejszenie się rynków zbytu, redukując ryzyko zmniejszają lub wręcz eliminują inwestycje. Tak prowadzony biznes hamuje gospodarkę, w wyniku czego ogranicza się przepływ pieniądza.
Przedsiębiorcy, opierając swoje działania na złych danych makroekonomicznych, utwierdzani różnymi komentarzami mimowolnie sami przyczyniają się do pogorszenia sytuacji gospodarczej. Hamując działalność wpływy z podatku do budżetu państwa są relatywnie niższe, w wyniku czego finanse publiczne nie realizują założeń budżetowych.
