Przez wiele stuleci najważniejszą rolę w kulturze europejskiej pełnił język łaciński. W Polsce pierwsze szkoły katedralne z łaciną, kształcące kandydatów do stanu duchownego powstały w wieku XI i XII. Od drugiej połowy wieku XII datuje się nauczanie języka łacińskiego w szkołach kolegiackich i parafialnych, przygotowujących dostojników kościelnych, pisarzy, sekretarzy itp. Kiedy powstawały świeckie szkoły elementarne, poczyniono pierwsze próby wprowadzenia nauki języka niemieckiego oraz francuskiego. W nowo założonej w roku 1364 Akademii Krakowskiej prowadzono naukę języka łacińskiego i greckiego.
Początki zinstytucjonalizowanego nauczania nowożytnych języków obcych w Polsce sięgają epoki odrodzenia. Kształcenie językowe obejmowało wówczas łacinę, grekę, język hebrajski, język niemiecki i język francuski. W XVII wieku w kręgach dworskich i magnackich panowała wręcz moda na uczenie się języka francuskiego, którą zastąpił z kolei praktyczny język niemiecki, ułatwiający komunikację handlową. Nauczanie języka francuskiego upowszechniły przybyłe do Polski siostry sakramentki i wizytki oraz hugenoci w zakładanych przez siebie szkółkach, tzw. pokątnych. Ich uczniami byli synowie bogatszych kupców i drobnych rzemieślników. W XVII wieku zaczęły powstawać polskie szkoły prywatne z niemieckim, polskim, francuskim i holenderskim językiem nauczania. W niektórych z nich prowadzono także naukę łaciny. Od XVIII wieku uczono się i nauczano także języka angielskiego, rosyjskiego, hiszpańskiego i włoskiego oraz języków orientalnych: perskiego, tureckiego i tatarskiego.
Komisja Edukacji Narodowej naukę języków obcych uznała za sprawę konieczną, a w szkole średniej, wręcz obowiązkową. Mimo to języki ościenne miały od tego czasu pełnić rolę przedmiotów uzupełniających tok kształcenia, a nie przedmiotów głównych. Uczono więc przede wszystkim języka niemieckiego i francuskiego oraz w niektórych szkołach średnich również angielskiego i włoskiego. Także łacina przestała pełnić rolę języka wykładowego i miała być odtąd językiem obcym. Pod koniec wieku XVIII coraz większą rolę zaczął odgrywać język angielski.
