Również polskie badania psycholingwistyczne wpisują się w metodologię procesu komunikacji językowej. Badania przeprowadzone w grupie studentów filologii romańskiej Uniwersytetu Szczecińskiego pozwoliły na wyłonienie tych czynników psychologicznych, które stanowią najczęstszą barierę w porozumiewaniu się w językach obcych. Badani wymieniali najczęściej takie czynniki, jak: brak pewności siebie, brak odwagi, brak ciekawości poznawczej, poczucie wstydu, schematyczne myślenie, wysoki poziom lęku, bezradność intelektualna, niepokój, napięcie emocjonalne itp. Zgodnie z ich wypowiedziami, większą swobodę w komunikacji daje praca w małej grupie. Płynność w porozumiewaniu się ułatwia również świadomość, że nie są oni oceniani przez nauczyciela. Od twórczego uczestniczenia w procesie komunikacji językowej powstrzymuje ludzi także brak pewności siebie, nieśmiałość oraz problemy w nawiązywaniu kontaktów i wyrażaniu własnych myśli.
