Henri Poincaré – francuski matematyk, fizyk i astronom powiedział: wiedza zbudowana jest z faktów, ale nie każdy zbiór faktów jest wiedzą.
To stwierdzenie uświadamia nam, że samo poznanie występujących na świecie zjawisk nie tworzy jeszcze nauki tak jak sterta cegieł nie jest jeszcze budowlą. Prawdziwa wiedza o świecie polega na powiązaniu faktów naukowych w spójny system zależności i związków pomiędzy nimi.
Szeroko pojęta edukacja to przekazywanie wiedzy, ale też uczenie operowania zdobytymi informacjami. Edukacja obejmuje różne dziedziny nauki, z których każda ma swoisty język i metody badawcze. Zupełnie innym językiem posługują się nauki ścisłe jak fizyka, matematyka, chemia, a inną terminologię mają nauki humanistyczne. Różnice występują też w stosowanych metodach. Mogą to być doświadczenia laboratoryjne i eksperymenty naukowe, ale też obserwacja i rozumowanie. A więc wiedza to dynamiczny system wzajemnie powiązanych ze sobą informacji.
Czy nabyta wiedza jest czymś stałym i niezmiennym? Okazuje się że nie, bo odkrycia naukowe rozszerzają zakres poznania, a czasem nawet zaprzeczają istniejącym wcześniej teoriom. Rozbudowuje się też język naukowy poprzez wprowadzanie nazw i pojęć określających nowo poznane zjawiska.
Dlatego edukacja powinna służyć nie tylko do gromadzenia wiedzy, ale też wskazywać narzędzia do samodzielnego jej wzbogacania.
We wszystkich dziedzinach zachodzi w szybkim tempie postęp, aby za nim nadążyć trzeba nieustannie pozyskiwać coraz to nowe informacje.
Wiedza zdobyta na studiach może czasem nie wystarczyć do swobodnego poruszania się w świecie coraz to nowych zdobyczy nauki, więc pomimo zdobytego wykształcenia zawsze niezbędna jest dalsza ciągła edukacja.